ที่มาของเตาอบ

              เตาอบ (Oven) เป็นอุปกรณ์สำคัญในการทำอาหารอบ มีใช้กันมาตั้งแต่ก่อนคริสตกาล ชาวอียิปต์ได้ใช้เตาอบ

     แบบง่ายๆ ที่ไม่มีปล่อง ไปอบขนมปังหลังจากนี้พวกกรีกได้ดัดแปลงเตาอบให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้นโดยการนำเอาเตา

     อบแบบอียิปต์โบราณมาดัดแปลงเป็นเตาอบที่ก่ออิฐเป็นรูปโดม ทำให้ได้อาหารอบที่มีคุณภาพดีกว่าเดิม

            สมัยกรีกยุคต้น ใช้ชามใบใหญ่ทำจากดินเผาวางไว้เหนือกองไฟจะได้ความร้อนคล้ายเตาอบจนกระทั่งสมัยโร

     มันช่วงกลาง ถึงปัจจุบัน การอบอาหารได้ทำในอิฐที่ก่อขึ้นอย่างง่ายเหนือเตาไฟ

            ยุคอเมริกาขณะที่เป็นเมืองขึ้น การอบอาหารทำในเตาอบดัตซ์  ซึ่งตั้งอยู่ด้านหน้าเตาผิงหรือตั้งติดกันหรือตั้ง

     ในซุ้มที่มีปล่องไฟสร้างไว้ด้านหลังของเตาผิงก่อด้วยอิฐขนาดกว้าง   เตาอบเหล่านี้ได้รับความร้อนจากฟืนที่ใส่ไว้ด้าน

     ในเมื่ออิฐร้อนทั่วกันและเผาไหม้จนเกิดขี้เถ้า ขี้เถ้าจะถูกเอามาใส่หลุมขี้เถ้าด้านใน ปล่องไฟของเตาอบจะถูกปิดและ

     อาหารจะถูกอบอยู่ในภาชนะจนสุกแม่บ้านในยุคนี้จะมีประสบการณ์ในการควบคุมอุณหภูมิของเตาอบในการทำอาหาร

     อบจำพวกขนมปัง  หรือพายได้ดีที่สุดเตาอบโลหะ  และ  เตาครัว  เริ่มใช้ในประเทศอังกฤษและอเมริกาช่วงสุดท้าย

     ของศตวรรษที่ 18  (แต่ยังไม่ปรากฏแน่ชัดว่าเริ่มใช้ครั้งแรกในขณะที่อเมริกาเป็นเมืองขึ้น)  ตำราอาหารในช่วงนั้นบัน

     ทึกไว้ว่า เจ้าของเตาอบไม่สามารถใช้เครื่องมือนี้ได้ เตาอบโลหะและการทำขนมได้กระทำกันอย่างแพร่หลาย จนถึง

     ศตวรรษที่ 20  แก๊สและไฟฟ้าได้ถูกนำมาใช้ในการอบอาหาร  ความสามารถในการควบคุมอุณหภูมิในเตาอบ ทำให้

     การอบอาหารอยู่ตัวดีขึ้น